KVV versus NRV/BARF

Gemalen voedsel versus rauwe bevleesde botten

Er komen steeds meer complete, gemalen vleesvoedingen op de markt. Vandaar dat dit een aspect is wat niet mag ontbreken. Het geven van een gemalen rauw vleesproduct ( ook wel KVV genoemd, wat staat voor compleet versvlees) zal nooit in de buurt kunnen komen van grote stukken bot en vlees. Het geven van een gemalen vleesvoeding is uiteraard vele malen beter dan het voeren dan welke brok dan ook, maar in feite is alles gezonder dan het voeren van een brokvoeding. Het is niet alleen belangrijk wát men de hond verstrekt maar de manier waarop is minstens zo belangrijk.

De meeste complete, gemalen voedingen zijn in eerste instantie van onbekende inhoud en bevatten gezien de prijs waarvoor het verkocht wordt teveel orgaanvlees. Doordat er niet precies bekend is wat er precies in wordt verwerkt is deze voeding sowieso al af te raden voor honden met allergische reacties. Je weet immers niet of er ingrediënten inzitten waarop de hond allergisch kan reageren. Enkel en alleen als je zelf samenstelt kun je precies weten wat jouw hond binnenkrijgt. Een complete versvlees voeding blijft een commercieel product en je hebt geen garantie over welke kwaliteit aan ingrediënten erin zit, hoe het geproduceerd is en in welke verhoudingen alles erin zit. Indien je overstapt van brok naar KVV dan is dat simpelweg een commercieel product inruilen voor een ander commercieel product, niets meer en niets minder.

Honden, maar ook katten en fretten, behoren alleen al gezien hun gebit voedsel te krijgen waarop gewerkt moet worden. Een gemalen vleesvoeding wordt echter al snel gulzig naar binnen geslikt en passeert het gebit zonder dat deze ook maar een beetje gebruikt wordt. Honden die een soortgelijke voeding krijgen hebben al snel last van een vies gebit waar later al vaak tandsteen in ontstaat. Enkel om het feit dat het gebit niet gebruikt wordt om grote stukken vlees en bot te scheuren, hakken en knippen. Dit gebrek aan het niet kunnen gebruiken van het gebit kan zorgen voor lichamelijke mankementen zoals tand en tandvlees problemen. Een gezond gebit is belangrijk voor het hele gestel van de hond. Een gebit wat in een slechte staat verkeert kan ook problemen aan de nieren, lever en andere organen veroorzaken. In 1947 heeft dr. Frank Colyer , een vooraanstaand Brits dierenarts, gespecialiseerd in tandheelkunde het bewijs geleverd dat rauwe vlezige botten en rauwe hompen vlees veel leed voorkomen aan de tanden en het tandvlees en dus ook de gevolgen voor de organen van de hond op langere termijn. Eind jaren 80, begin jaren negentig heeft een groep Australische dierenartsen in samenwerking met Dr. Tom Lonsdale dit onderzoek nog eens overgedaan en zijn ze tot dezelfde bevinding gekomen als Frank Colyer in 1947.

Buiten dat het lichamelijke problemen teweeg kan brengen heeft een foutieve voeding ook gevolgen voor het gedrag van de hond. Een hond die enkel een gemalen vleesvoeding krijgt zal nooit de geestelijke bevrediging hebben zoals een hond die op rauwe gevleesde botten wel ervaart. Een hond die grote stukken vlees en bot krijgt zal veel energie in het eten kwijt kunnen. Wolven besteden veel tijd aan de jacht en aan het verorberen van het voedsel. Dit houdt in dat huishonden ook minder tijd hebben op vervelend gedrag te kunnen ontwikkelen.

Verder brengt het gemalen effect nog meer nadelige gevolgen met zich mee. Doordat de voeding gemalen is wordt de voeding in de maag al gauw een brijerige massa net als bij brokken. Doordat de maag niet meer zo hoeft in te werken op deze voeding verlaat het, het spijsverteringsstelsel al heel snel. Honden op een gemalen vleesvoeding zullen dan ook nooit de voldoening van een volle maag kunnen meemaken. Het is ook niet voor niets dat deze dieren niet mogen vasten.

Uiteraard kan niet iedereen volledig zelf samenstellen of zijn sommige mensen gemakszuchtig en hebben zij er allemaal niet zoveel zin. Voor deze mensen is compleet versvlees een betere optie dan brokken. Liever één stap de goede richting uit dan blijven hangen bij brokken welke zoveel leed veroorzaken. Probeer echter wel zo vaak en veel mogelijk zelf samen te stellen met datgene wat je wél voor handen hebt. Pens is over het algemeen goed verkrijgbaar en kost bijna niets. Vis kun je al een maal per week voeren en dit is ook vaak tegen een paar cent op de markt te halen. Bij de poelier kun je soms ook terecht voor afvalvlees. Aan bijna elke situatie is wel een mouw te passen.

Bron: Voernatuurlijk.nl