Rasstandaard Tosa

ONTSTAAN
Het ras is ontstaan door de inheemse Japanse honden van het ‘wolfstype’, de zogenoemde Tosa’s en de Nihon Inu’s, die werden gebruikt om op wilde zwijnen te jagen, te kruisen met oa. St. Bernards, Mastiff’s, Duitse Doggen, Bloedhonden, Engelse Pointer, Bulldog, Bullterrier en de Duitse Jachthond. In de jaren ’60 van de 20e eeuw zijn eenmalig drie Bordeauxdog-reuen ingekruist, doch dit experiment gaf niet het gewenste resultaat en is daarna meteen beëindigd.
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
Tosa in vol ornaat

GESCHIEDENIS:
De Tosa heeft een interessante geschiedenis, al is die niet bijzonder lang. Het was halverwege de 19e eeuw, toen handelsbetrekkingen tussen de Oosterse en Westerse wereld werden verstevigd, dat Westerse honden naar het Oosten werden getransporteerd en vice versa. Hondengevechten hebben een lange traditie in Japan, zoals in veel delen van de wereld rond die tijd. Echter, de traditionele Japanse vechthonden toentertijd waren van het wolfstype, in tegenstelling tot de honden van Westerse handelsreizigers die Japan aandeden: deze waren van het molossoïde (dogachtige) type. De Japanners zagen deze westerse honden en wat ze zagen beviel ze zo goed, dat ze hun inheemse honden hiermee begonnen te kruisen, om zo de door hen gewenste “ultieme toernooihond” te kunnen creëren. Hiervoor zijn in de beginperiode gebruikt, “een onverschrokken hond, afkomstig uit Nagasaki omstreeks de Kaei periode (1848-1853). Daarna, ongeveer rond 1870, een Bulldog, in eigendom van een Engelse leraar uit Kochi, evenals een Mastiff, eigendom van een Duitse dokter. Andere gebruikte rassen waren een Boston Bull, een Bull Terrier en verschillende St. Bernards. Gedurende de Taisho periode (1912-1925) werd een Duitse Dog uit Duitsland geïmporteerd door Mr. Kyono uit zuidelijk Akita, en Mastiffs, eigendom van Mr. Matsunaga uit Tokyo en Mr. Oohara, afkomstig uit de Okayama Prefectuur.”

DE LIJNEN:
In 1899 werd in Odate een organisatie opgericht, die zich bezig hield met hondentoernooien. De naam van deze organisatie was En’yukai, hetgeen letterlijk vertaald betekent: “tuinfeest”. De producten, die uit deze kruisingen voortkwamen, werden geheel
gedomineerd door het westerse type, zowel uiterlijk als innerlijk. De lijnen die uiteindelijk het belangrijkst werden voor de ontwikkeling van de Tosa zijn de Mastiff-lijn (deze is in de loop der jaren de belangrijkste gebleken) Bull Terrierlijn, Duitse Doglijn en de Pointer lijn. Alle prioriteiten voor het fokken lagen bij de functionele eigenschappen van deze honden. Als een bepaalde lijn superieur was in de arena, werden de beste honden van deze bloedlijn met elkaar gekruist om zo de gewenste eigenschappen verder te kunnen ontwikkelen en verbeteren. Na verloop van tijd was tenslotte een tamelijk uniform type hond ontstaan.
Zelfs nu de Tosa behoorlijk zuiver was in zijn verschijning, lag de nadruk bij het fokprogramma nog steeds alleen op de functionele gebruikswaarde. Men was niet bepaald geïnteresseerd op het in stand houden van een bepaald type hond, maar dit is (gelukkig) in de loop der jaren wel gebeurd. Foto’s van “Tosa Fighting Dogs” uit de Taisho periode (1912- 1925), laten honden zien die een ander voorkomen hebben dan de honden van nu. Op deze foto’s zijn maar weinig honden te zien met duidelijke Mastiff kenmerken, in tegenstelling tot de hedendaagse Tosa. Sommige honden laten zelfs nog duidelijk de invloed van de Pointer zien en zijn zeker niet zo massaal gebouwd als nu gebruikelijk is.

Tosa: Rood, Zwart en Brindle
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]

Rasstandaard
Rasgroep: 2. Land van herkomst: Japan.

Gebruik: Voorheen vechthond, nu waakhond.

Algemeen voorkomen: Grote statige hond, robuust gebouwd. De hond heeft hangende oren, kort haar, een vierkante voorsnuit en een hangende staart die dik is aan de wortel.

Gedrag en temperament: Het temperament wordt gekenmerkt door geduld, kalmte, durf en moed.

Hoofd:
Schedelgedeelte:
Schedel : Breed.
Stop: Nogal abrupt.


Aangezicht:
Neus: Groot en zwart.
Snuit: Matig lang. Neusbrug recht.
Kaken: Sterke onder- en bovenkaken.
Tanden: Sterk schaargebit.
Ogen: Relatief klein, donkerbruin van kleur met een waardige expressie.
Oren: Relatief klein, redelijk dun, hoog geplaatst op de zijkanten van de schedel, dicht bij de wangen hangend.

Hals: Gespierd met keelhuid.

Lichaam:
Schoft: Hoog.
Rug: Recht en sterk.
Lendenen: Breed en gespierd.
Croupe: Licht gewelfd aan de bovenkant.
Borst: Breed en diep, ribben matig gewelfd.
Buik: Goed opgetrokken.

Staart: Dik aan de wortel, taps toelopend naar de punt, rijkend tot het spronggewricht wanneer deze naar beneden hangt.

Ledematen:
Voorhand:
Schouders: Matig hellend.
Onderarm: Recht, matig lang en sterk.
Middenvoeten: Licht geheld en robuust.

Achterhand:
Spieren zeer ontwikkeld. Knie- en spronggewricht matig gehoekt, sterk.

Voeten: Stevig gesloten. Pads dik en elastisch. Nagels sterk en liefst donker van kleur.

Gangwerk en beweging: Robuust en krachtig

Vacht:
Haar: Kort, hard en dicht.
Kleur: Rood, fawn, abrikoos, zwart, brindle. Kleine witte markeringen op borst en voeten zijn toegestaan.

Maat: Minimale schofthoogte voor reuen is 60 cm, voor teven 55 cm.

Fouten: Elke afwijking van de voorgaande punten moet als een fout worden beschouwd en de beoordeling van de ernst van de fout moet in verhouding staan tot de mate waarin de fout zich voordoet.
• Licht bot
• Snipey voorsnuit
• Lichte boven- of ondervoorbeet.

Diskwalificerende fouten:
• Ernstige boven-of ondervoorbeet
• Schuwheid

N.B. : Reuen moeten twee normaal ontwikkelde testikels hebben die volledig in het scrotum zijn ingedaald.

Bron: akitaclub.nl